
Το συμπέρασμα προκύπτει από μια ασυνήθιστη μελέτη που συνέκρινε το μήκος των δακτύλων ανάμεσα στον σύγχρονο άνθρωπο Homo sapiens και τρία άλλα εξαφανισμένα μέλη της οικογένειας των ανθρωπιδών.
Όπως έχουν δείξει παλαιότερες μελέτες, η αναλογία μήκους ανάμεσα στον δείκτη και τον παράμεσο εξαρτάται από τα επίπεδα τεστοστερόνης στα οποία είχε εκτεθεί κανείς ως έμβρυο. Όταν η συγκέντρωση της τεστοστερόνης αυξάνεται, το μήκος του παράμεσου μεγαλώνει και η αναλογία μήκους μειώνεται.

Η ομάδα της Έμμα Νέλσον συνέκρινε απολιθωμένα δάχτυλα από τέσσερα είδη ανθρωπιδών:
τον αρδιπίθηκο Ardipithecus ramidus έναν πιθανό πρόγονο του ανθρώπου που έζησε πριν από 4 εκατ.χρόνια,
τον αυστραλοπίθηκο Australopithecus afarensis έναν άλλο πιθανό πρόγονο που έζησε πριν από 3-4 εκατ.χρόνια,
τον ξάδελφό μας Homo neanderthalensis που εξαφανίστηκε πριν από 30.000 χρόνια και
έναν ανατομικά σύγχρονο Homo sapiens που έζησε πριν από 90.000 χρόνια.
H σύγκριση υποδεικνύει ότι ο αρδιπίθηκος πρέπει να βρισκόταν σε μόνιμη σεξουαλική διέγερση, ενώ αντίθετα ο αυστραλοπίθηκος μάλλον αρκείτο στη μονογαμία.
Η χαμηλή αναλογία μήκους δείκτη-παράμεσου τόσο στον Νεάντερταλ όσο και στον πρωτόγονο σύγχρονο άνθρωπο «υποδεικνύει ότι και οι δύο ομάδες ήταν πιθανότατα πιο πολυγαμικές από τους περισσότερους σημερινούς πληθυσμούς» γράφουν οι ερευνητές.
έναν ανατομικά σύγχρονο Homo sapiens που έζησε πριν από 90.000 χρόνια.
H σύγκριση υποδεικνύει ότι ο αρδιπίθηκος πρέπει να βρισκόταν σε μόνιμη σεξουαλική διέγερση, ενώ αντίθετα ο αυστραλοπίθηκος μάλλον αρκείτο στη μονογαμία.
Η χαμηλή αναλογία μήκους δείκτη-παράμεσου τόσο στον Νεάντερταλ όσο και στον πρωτόγονο σύγχρονο άνθρωπο «υποδεικνύει ότι και οι δύο ομάδες ήταν πιθανότατα πιο πολυγαμικές από τους περισσότερους σημερινούς πληθυσμούς» γράφουν οι ερευνητές.
Παραδέχονται πάντως ότι ο μικρός αριθμός απολιθωμάτων που εξετάστηκαν, και οι φυσικές διακυμάνσεις που παρουσιάζει κάθε πληθυσμός όσον αφορά το μήκος των δακτύλων, καθιστούν δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου